Zbigniew Andrzej Nowacki

PAMIĘTNIK ZARODKA

Dante Alighieri, Boska komedia

Istnieje raj, zwany także niebem, całkowicie zgodny z prawami nauki. Pewnego dnia przybywa doń zarodek wskrzeszony jako piękna osiemnastoletnia dziewczyna. Zgodnie z przepisami obowiązującymi w raju Ewa otrzymuje opiekuna wybranego spośród tubylców. Jej opiekunką zostaje była cesarzowa Messalina, co gwarantuje liczne przeżycia określonego rodzaju. Narratorka powieści jest w tych sprawach bardzo niedoświadczona (nie wie nawet jak wygląda ten... no...) i musi przejść przyśpieszoną edukację. Jednocześnie Ewa pragnie zachować swoje dziewictwo dla kogoś, kogo pokocha. Czy w tych warunkach to się jej uda?

W dobrych księgarniach można już nabyć moją najnowszą książkę zatytułowaną Pamiętnik zarodka. Tym razem jest to powieść z gatunku science fiction. Jak wynika z powyższego streszczenia, czytelnicy powinni mieć co najmniej tyle lat co narratorka. Widać też, że warto tę pozycję przeczytać, bo – kto wie (nauka rozwija się w ogromnym tempie, w czym mam swój udział) – niektóre opisane w niej zdarzenia mogą przytrafić się każdemu (dlatego w razie potrzeby naciskaj na księgarzy, aby tę książkę sprowadzili z renomowanego wydawnictwa POLIGRAF). Fragmenty powieści i spis treści znajdują się poniżej.

***

Czułam, że długo już tak nie pociągnę. Postanowiłam jednak uciekać do końca i podnosząc z wysiłkiem nogi, przeszłam na drugą stronę piaszczystego pagórka. Rozejrzałam się i zobaczyłam, że tam znów jest plaża, ale w odległości około dwudziestu metrów na kocyku siedzi papież! Wstąpiły we mnie nowe siły i błyskawicznie pokonałam ten dystans, niemal rzucając się na koc obok mojego rówieśnika, który się zaczerwienił jak piwonia.

***

   – Musimy już przejść do następnego punktu programu – rzekła w pewnym momencie Asterilla. – Zostawcie go… Drogie siostrzyczki, oto przed wami, po raz pierwszy na sabacie, najprzystojniejszy diabeł, czyli sam hrabia ciemności Mefistofeles!

***

   – Ale kto, hitlerowcy?
   – Ci też tam byli, lecz stali raczej z boku. Natomiast chcieli ich spalić jacyś chłopi. Na szczęście przyszedł Janko Muzykant i Żydów uratował…
   – Ty jesteś fajna dziewuszka. – Karol roześmiał się serdecznie. – Gdzie to oglądałaś?

***

Leżała na sofie, mając na sobie tylko górną część kostiumu, i szeroko rozchylała nogi z głupawym uśmieszkiem. Jednak nie była chyba tak bardzo pijana, gdyż widząc mnie, podniosła się na łokciach i zaczęła krzyczeć z oburzeniem:
   – A co ty tu, śmiejdzielu, jobisz? Zachciało ci się juchać damy na balu? Won natychmiast gnój sprzątać, obiboku jeden!

***

   – To są jeszcze jacyś inni Ojcowie?
   – Naturalnie, jest ich nawet wielu. Wprawdzie rezydują we wszechświatach różnych od naszego, jednak…
   To wyjaśnienie było dla mnie kompletnie niezrozumiałe, więc skorzystałam, że na chwilę przerwał, i powiedziałam:
   – Och, widzę, że to już raczej nie jest na moje wykształcenie. Ja w ogóle nie pojmuję, o co chodzi w tym zmartwychwstaniu, jak ono przebiega… Przecież gdy człowiek umiera, jego ciało rozsypuje się i nie może być złożone na nowo…

***

   – Jeśli chcesz, abym została twoją dziewczyną – powiedziałam twardo – to tak.
   – A nie chcesz zobaczyć, jakie mam wnętrze?
   – Wnętrze?
   – No, jaki mam charakter?
   – Nie, tylko siusiak.
   – Albo jakie mam zainteresowania?
   – Siusiak, natychmiast!

***

   – Przeplaszam. – Do rozmowy wtrącił się barek. – Ale w tej olgii blało udział tylko jedenaście osób…
   – Jak to? – zdziwił się dowódca patrolu.
   – Jeśli idzie o świeże powietrze – wyjaśnił kochany maluch. – Dwie dupczyły się w budynku.
   Pomyślałam, że reprezentujący sztuczną inteligencję barek zrozumiał rozporządzenie bardziej dosłownie i stąd wpadł na coś, co nam nie przyszło do głowy.

***

   – Ale ty jesteś mądry – powiedziałam pojednawczo.
   – Obyś się na mnie nie zawiodła. – Papież roześmiał się skromnie.

***

   Wtem poczułam coś mokrego na karku. 
   – Deszcz oczyszczający – mruknęła aktorka.
   – Co takiego? 
   – Każdy sabat tak się kończy. Ten deszcz zawiera odtrutki na wszystkie substancje, które tutaj spożyłyśmy.

***

   I na zakończenie chciałabym wrócić do pewnej sprawy. Tak jak postanowiłam, zweryfikowałam słowa papieża i teraz wiem już wszystko. Ludziom, którzy w dwudziestym pierwszym wieku (poszukując taniej sensacji i nie mogąc wymyślić nic oryginalnego) oskarżali Jana Pawła II o tolerowanie czy nawet ochronę pedofilów w sutannach, radzę przeczytać rozdział jedenasty tej powieści. Mój przyjaciel po swojej śmierci nie mógł się bronić, ale w moim pamiętniku ma taką sposobność.

***

Spis treści

        Prolog 
        1. Wskrzeszenie
        2. Ucieczka z piekła
        3. Pijaństwo
        4. Święci Mikołajowie
        5. Wesoła czytelnia
        6. Raj ateistów
        7. Janko Muzykant i Żydzi
        8. Klub erotyczny
        9. Sabat na Łysej Górze
        10. Arka Noego
        11. Papież
        12. Pojedynek Dobra ze Złem
        13. Bal kostiumowy
        14. Choroba
        15. Orgia w ogrodzie
        16. Warsztaty erotyczne
        17. Sesja foto
        18. Kochliwa sekretarka
        19. Turniej w budyniu
        20. Polowanie na Adama
        21. Znajomy gwałciciel
        22. Anioł Stróż
        Epilog